عرضه اولیه سهام (IPO – Initial public offering)، هدف اصلی بسیاری از استارتاپها است. بنیانگذاران، سرمایه‌گذاران و مردم همواره در این مورد سؤال‌هایی از خود می‌پرسند؛ مانند «چه زمانی سهام این استارتاپ در بورس عرضه خواهد شد؟»، «ارزش سهام این استارتاپ در زمان عرضه اولیه چقدر خواهد بود؟» و «چرا این استارتاپ هنوز برای عرضه اولیه سهام خود اقدام نکرده است؟». با اینکه عرضه اولیه سهام یک هدف ارزشمند است و مزایای بالقوه‌ای دارد؛ اما می‌تواند با خطرها و ضررهای فراوانی نیز همراه باشد.
اگرچه بسیاری از مردم اعتقاد دارند که هر شرکت موفقی باید وارد بورس شود؛ اما ممکن است عرضه اولیه آن برای هر کسب‌وکاری مناسب نباشد. شرکت‌های زیادی مانند دل (Dell)، اسپیس‌اکس (SpaceX) و کارگیل (Cargill) وجود دارند که به صورت خصوصی اداره می‌شوند و موفق نیز هستند.
اینفوگرافیک «همه چیز درباره عرضه اولیه سهام – بورس آمریکا»
چرا باید به عرضه اولیه سهام فکر کرد؟
مزایا و معایب عرضه اولیه سهام در بورس
جذب سرمایه نقدی (Fundraising)
عمده‌ترین مزیت عرضه اولیه سهام، تزریق منابع مالی جدید به شرکت است. پولی که از این راه تأمین می‌شود، مقدار قابل توجهی است و می‌تواند به روش‌های مختلفی به یک شرکت در حال رشد سود برساند. شرکت‌ها می‌توانند از این منابع مالی برای تحقیق و توسعه، استخدام کارمندان جدید، ساختن ساختمان‌ها، کاهش بدهی، دستیابی به فناوری جدید و اکتسابِ (Acquisition) شرکت‌های دیگر استفاده کنند.
فرصت خروج سهام‌داران (Exit)
هر کسب‌وکاری دارای سهام‌دارانی است که مقادیر قابل توجهی از زمان، پول و منابع را به امید پایه‌گذاری یک شرکت موفق سرمایه‌گذاری کردهاند. این بنیانگذاران و سرمایه‌گذاران، سال‌ها بدون هیچ آورده مالی همراه شرکت بوده‌اند. عرضه اولیه سهام فرصتی برای سهام‌داران است تا از این طریق، مبلغ هنگفتی پول به دست آورند یا حداقل مقداری از سرمایه راکد خود را به پول نقد تبدیل کنند.
تبلیغات و کسب اعتبار
هر شرکت برای ادامه رشد نیاز دارد که خود را به مشتریان بالقوه معرفی کرده و اعتماد آنها را جلب کند. عرضه اولیه سهام می‌تواند شرکت را در کانون توجه مردم قرار دهد تا بتواند خود را به مشتریان بیشتری معرفی کند. همچنین در زمان عقد قرارداد، مشتریان دوست دارند از وعده‌ها و گزارش‌های شرکت اطمینان داشته باشند. شاید به همین دلیل است که افراد تمایل بیشتری دارند تا با شرکت‌های سهامی عام و دولتی وارد قرارداد شوند. عرضه اولیه سهام می‌تواند یک دلیل محکم برای معتبر بودن شرکت و محصولاتش باشد.
شرکت‌های سهام عام باید گزارش‌های مالی خود را به صورت مداوم منتشر کنند. این گزارش‌ها مطابق استانداردهای خاصی بوده و توسط حسابرسان تأیید می‌شوند. این موضوع در زمان اقدام به جذب منابع مالی مانند دریافت وام می‌تواند ضامن اعتبار شرکت باشد. به این دلیل که گزارش‌ها و فعالیت‌های یک شرکت سهامی عام توسط نهادهای مختلفی تأیید شده و مورد پذیرش نهادهای مالی دیگر نیز است.
استفاده از سهام به جای پول نقد
امکان پیشنهاد سهام به کارمندان می‌تواند یک مزیت عالی برای استخدام افراد بااستعداد نسبت به رقبا باشد. زیرا علاوه بر اینکه می‌توان حقوق پایین‌تری نسبت به رقبا پرداخت کرد، میزان وفاداری و تعهد به کار در کارمندان نیز افزایش می‌یابد. کارمندان با عرضه اولیه سهام قادر به فروش سهام و مشاهده نتایج تلاش‌های خود خواهند بود.
علاوه بر این، تحت مالکیت درآوردن شرکت‌های دیگر از راه‌های رایج برای دستیابی به فناوری‌های نو و ادامه رشد است. اما این کار معمولاً گران تمام می‌شود. زمانی که یک شرکت سهام عام است، این گزینه را پیش رو دارد که از سهام خود به جای پرداخت مقدار بسیار زیادی پول نقد استفاده کند.
با عرضه اولیه سهام با چه مشکلاتی روبه‌رو خواهیم شد؟
الزامات قانونی و افشای اطلاعات
بر خلاف شرکت‌های خصوصی، شرکت‌های سهامی عام موظف هستند که صورت‌های مالی خود را در بازه‌های زمانی مشخص ثبت و به صورت عمومی منتشر کنند. این صورت‌های مالی باید مطابق با اصول و استانداردها تهیه شده و توسط یک شرکت حسابداری عمومی حسابرسی شوند. اجرای چنین فرآیندی هم طاقت‌فرسا و هم پرهزینه است.
انتشار عمومی صورت‌های مالی مستلزم آن است که شرکت بتواند کنترل‌های مالی بیشتری را انجام دهد؛ افراد مورد نیاز برای تهیه گزارش مالی و کمیته حسابرسی را استخدام کند؛ گزارش‌های مالی فصلی و سالانه تهیه شود؛ با یک شرکت حسابرس عمومی قرارداد منعقد کرده و صدها کار دیگر انجام دهد. برقراری چنین فرآیند کاری به هزاران ساعت کاری و مقدار قابل توجهی منابع مالی نیاز دارد.
تفاوت دیدگاه فعالین بورس و بنیانگذاران
بنیانگذاران استارتاپها تمایل دارند یک دیدگاه بلندمدت داشته باشند. دیدگاهی از تأثیری که شرکت آنها بر جهان خواهد گذاشت. در طرف دیگر، فعالین بورسی دیدگاه بسیار کوتاه‌مدت و سود‌محوری دارند. بعد از عرضه عمومی، تمامی تحلیلگران و سرمایه‌گذاران به یک سؤال علاقه‌مند هستند: «آیا این شرکت به اهداف سودآوری فصلی خود دست خواهد یافت؟». در صورتی که این اهداف محقق شوند، سهام شرکت باارزش‌تر خواهد شد. در غیر این صورت، ارزش شرکت کاهش خواهد یافت.
حتی اگر مدیرعامل آنچه را که در بلندمدت به نفع شرکت است انجام دهد، عدم تحقق اهداف کوتاه‌مدت سهام‌داران ممکن است موجب کاهش ارزش شرکت و حتی از دست رفتن جایگاه مدیرعامل شود. بنیانگذارانی که اهداف کوتاه‌مدت را دوست ندارند باید با دقت در مورد عرضه اولیه سهام فکر کنند.
از دست دادن کنترل بالقوه
بعد از عرضه اولیه سهام امکان دارد که بنیانگذاران کنترل شرکت خود را از دست دهند که از معایب اصلی این کار محسوب می‌شود. با اینکه راه‌هایی برای اطمینان از حفظ قدرت تصمیم‌گیری بنیانگذاران وجود دارد؛ اما زمانی که یک شرکت سهام عام است، مدیرعامل باید تمامی سهام‌داران را خوشحال نگه دارد.
از آنجایی که سهام‌داران پول زیادی به شرکت داده‌اند، انتظار دارند که شرکت در جهت منافع آنها عمل کند. حتی اگر موضوع به معنای انتخاب مسیری باشد که بنیانگذاران، آن را دوست ندارند.
۸ گام برای عرضه اولیه سهام در بورس آمریکا
در این بخش به توضیح روند کلی عرضه اولیه سهام در بورس آمریکا می‌پردازیم. البته در خلال آن به عملکرد فیس‌بوک در عرضه اولیه خود در سال ۲۰۱۲ اشاره‌هایی خواهیم کرد. در آن زمان، فیس‌بوک به عنوان بزرگترین شرکت فناوری در آمریکا اقدام به عرضه اولیه سهام خود کرد. در واقع فیس‌بوک برخی از روندهای معمول را طی نکرد و پیشرفت بیشتری نسبت به سایر شرکت‌های فناوری داشت. روند عرضه اولیه سهام در آمریکا به شکل زیر است.
۸ گام برای عرضه اولیه سهام در بورس آمریکا
۱) یافتن متعهد خرید اوراق بهادار
هنگامی که یک کسب‌وکار تصمیم می‌گیرد تا عرضه سهام اولیه شود، اولین قدم انتخاب یک متعهد خرید اوراق بهادار (Underwriter) است تا به عنوان واسطه بین شرکت و بازار سرمایه عمل کند. توصیه می‌شود که صاحبان کسب‌وکار ابتدا تعدادی از بانک‌های سرمایه‌گذاری را انتخاب کنند. سپس آنها را بر اساس شهرت، تجربه کاری، تجربه در صنعت، شبکه ارتباطی و سوابق پشتیبانی ارزیابی کنند.
بعد از تعیین بانک‌های منتخب، نوبت به جلسه‌های مذاکره برای معرفی شرکت به بانک‌های سرمایه‌گذاری می‌رسد. یک بانک به عنوان متعهد اصلی خرید اوراق بهادار یا به اصطلاح بوک رانر (Book Runner) و سایر بانک‌ها به عنوان متعهدان فرعی خرید اوراق بهادار یا به اصطلاح هم‌مدیر (Co-Manager) انتخاب می‌شوند. این انتخاب‌ها بر اساس تصمیمات مدیران شرکت، مذاکره‌ها و سابقه بانک‌ها صورت می‌گیرند. بیشتر شرکت‌هایی که عرضه اولیه سهام می‌شوند، یک یا دو بوک‌رانر و تعداد اندکی هم‌مدیر دارند. جالب است که فیس‌بوک، ۱۲ بانک را برای این کار انتخاب کرد.
۲) جلسات ارزیابی
قدم بعدی در روند عرضه اولیه سهام، ایجاد یک تیم متشکل از وکلا، حسابداران مستقل و یک متخصص تولید محتوا در زمینه مالی است. وکلا پیش‌نویس همه توافق‌نامه‌ها را تهیه می‌کنند. همچنین در مورد رعایت کلیه مقررات کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) مشاوره می‌دهند. حسابداران مستقل برای اطمینان دادن به سرمایه‌گذاران بالقوه، نظرات خود را در مورد صورت‌های مالی شرکت ابراز می‌کنند. نویسنده مالی نیز محتواهای متنی درگیر در فرآیند عرضه اولیه برای پیشنهاد سهام شرکت را آماده می‌کند.
همه کسانی که درگیر فرآیند عرضه اولیه سهام هستند؛ مانند مدیران شرکت، حسابداران، بانک‌های منتخب و وکلا باید در جلسه ارزیابی شرکت کنند. در این جلسه، مباحث عمدتاً درباره پیشنهادها و فرم‌های حقوقی مورد نیاز است و تعیین می‌شود که چه کسی چه کاری را انجام دهد.
ارزیابی صلاحیت به طور پیوسته
پس از اولین جلسه ارزیابی، همه اعضای جلسه بایستی با دقت زیاد امور مربوط به وظایف خود را صحت‌سنجی کنند. عموم این ارزیابی‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
- تماس با مشتریان: این کار احتمالاً یکی از جذاب‌ترین کارها خواهد بود. زیرا گاهی اوقات مشکلات و مواردی را از مشتریان دریافت خواهید کرد که تا به حال متوجه آن نشده بودید.
- ارزیابی بازار و صنعت: باید با بخش تحقیقات بازار و صنعت ارتباط گرفته و بررسی کنید که چه مسائلی ممکن است در آینده بازار پیش بیاید.
- ارزیابی حقوقی: این قسمت را وکلا انجام خواهند داد که شامل بررسی قراردادها، اساسنامه‌ها و سایر فایل‌های مربوطه است.
- ارزیابی مالی و مالیاتی: این قسمت را هم حسابداران انجام می‌دهند. این کار متشکل از بررسی صورت‌های مالی شرکت از ابتدای تأسیس، مالیات پرداخت شده، بی‌نظمی‌ها و مواردی از این قبیل است.
ارزیابی از طریق تماس با مشتریان در جریان عرضه اولیه سهام فیس‌بوک رخ داد. بانک‌های همکار آن با شرکت‌های بزرگی که در فیس‌بوک تبلیغ می‌کنند، ارتباط گرفته و سؤالاتی مانند موارد زیر را پرسیدند:
- آیا قصد دارید که هزینه تبلیغات در فیس‌بوک را کاهش یا افزایش دهید؟
- رابطه شما با فیس‌بوک در طول این مدت چطور بوده است؟
- احتمال می‌دهید در آینده با چه مخاطراتی روبه‌رو شوید؟
- به جز فیس‌بوک در چه شبکه‌های اجتماعی دیگری تبلیغ می‌کنید و چه نظری راجع به آنها دارید؟
میزان سهام برای عرضه اولیه
یکی دیگر از مواردی که همواره مورد بحث است، میزان درصد سهامی است که عرضه اولیه خواهد شد. این مقدار به طور کلی حدود ۲۰٪ تا ۳۰٪ سهام کل شرکت است. البته اخیراً و در استارتاپهای فناوری‌محور این مقدار کاهش یافته و به حدود ۱۰٪ از سهام کل شرکت رسیده است.
بیشتر سرمایه‌گذاران این موضوع را که یک شرکت مقدار اندکی از سهام خود را عرضه عمومی کرده است، خطرناک می‌دانند و علاقه چندانی برای سرمایه‌گذاری روی آن ندارند. البته برخی از شرکت‌های بزرگ و معروف مانند فیس‌بوک، سهام اندکی (۱۱٪ از سهام کل شرکت فیس‌بوک) را عرضه عمومی می‌کنند.
۳) تکمیل فرم‌های قانونی
یکی از مراحلی که ممکن است ماه‌ها به طول بینجامد، تکمیل فرم‌های قانونی زیر نظر کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا است. فایل نهایی دفترچه‌ای است که پس از تأیید در سایت کمیسیون بورس قرار داده شده و «S-1» نام دارد. این فایل تقریباً تمامی آنچه را که نیاز است تا از یک شرکت بدانید، دربردارد؛ مواردی مانند صورت‌های مالی پیشین، اطلاعات کلی مشتریان، خطرات پیش رو، تحلیل مدیریت شرکت، اطلاعات بازار، تقسیم سهام شرکت و … .
این فایل باید طبق قالب مطلوب کمیسیون بورس ارسال شود و جواب آن پس از طی ۳۰ روز کاری می‌آید. در طی این مدت وکلا با کمیسیون بورس در ارتباط هستند تا تغییرات مورد نیاز را در فایل اعمال کنند. پس از تأیید، این فایل در سایت کمیسیون بورس در دسترس عموم قرار می‌گیرد. هدف از این کار، اطلاع‌رسانی مناسب به سرمایه‌گذاران عمومی است. البته پر کردن این فایل‌ها برای شرکت‌هایی است که معیارهای حداقل بازار بورس را دارا باشند.
قوانین ورود به بورس نزدک (NASDAQ)
قوانین ورود به بورس نزدک آمریکا
بازار بورس نزدک، دومین بورس اوراق بهادار بر اساس ارزش بازار در جهان است. برای آن که یک شرکت در فهرست این بازار بورس قرار بگیرد، معیارهای زیر مورد نیاز است.
- تکمیل و تأیید فرم‌های کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا
- ارائه گزارش شفاف‌سازی مالی هر سهام‌دار عمده
- حداقل ارزش حقوق صاحبان سهام: ۳۰ میلیون دلاری
- حداقل تعداد سهام عرضه اولیه: ۱/۱ میلیون سهم
- حداقل قیمت پیشنهادی هر سهم: ۴ دلار
- حداقل ارزش سهام‌های عرضه اولیه: ۱۸ میلیون دلار
- حداقل ۳ بازارگردان (Market Maker)
۴) بررسی فرآیند پیش‌فروش
پس از تکمیل فایل «S-1»، تیم موردنظر برای اصلاحات آن منصوب می‌گردد. شرکت می‌تواند جلسات تحلیل اولیه برای فروش را برگزار کرده و بانک‌داران و تحلیلگران روش‌های ارائه و فروش سهام به سرمایه‌گذاران عمومی را بررسی کنند.
در این حین، برخی شرکت‌ها جلساتی را برای معرفی شرکت به سرمایه‌گذاران بالقوه ترتیب می‌دهند. در این جلسات ممکن است اطلاعاتی به صورت خلاصه و کلی از فایل «S-1» به حاضرین ارائه شود. البته پیشنهاد می‌شود شرکت‌ها این کار را نکنند؛ زیرا ممکن است پس از پاسخ کمیسیون بورس به فایل ارسالی، نیاز باشد تا برخی از اطلاعات مانند قیمت‌ها اصلاح شود. از این رو بهتر است تا بیشتر پتانسیل و داستان شرکت به سرمایه‌گذاران معرفی شود.
این فرآیند معمولاً ۲ تا ۳ هفته طول می‌کشد. در طی این مدت تحلیلگران در ارتباط مستقیم با سرمایه‌گذاران، از علاقه و نیازهای آنان باخبر شده و بازه قیمت پیشنهادی هر سهم نیز تقریباً مشخص می‌شود.
۵) برگزاری جلسات پیش‌فروش
پس از طی مرحله قبل که به نوعی پیش‌بازاریابی به حساب می‌آمد، بانک‌های همکار قیمت پیشنهادی خود را اعلام می‌کنند. در این مرحله مدیران شرکت برای یک تا دو هفته به نقاط مختلف سفر (Roadshow) می‌کنند تا با سرمایه‌گذاران بالقوه سهام شرکت خود دیدار کنند. این کار برای پاسخگویی به سؤالات سرمایه‌گذاران و شفافیت بیشتر در مورد قیمت سهام شرکت است.
البته مارک زاکربرگ (Mark Zuckerberg)، بنیانگذار فیس‌بوک، به جایی سفر نکرد و جلسه‌ای در این مورد برگزار نکرد. اما برای شرکت‌های معمولی‌تر این فرآیند مهم است؛ زیرا در طی این فرآیند، سرمایه‌گذاران عمومی پاسخ سؤالات خود را نیز خواهند گرفت.
در طول برگزاری این جلسات، بانک‌ها از صحت اطلاعات خود در مورد قیمت‌گذاری سهام مطمئن‌تر و دقیق‌تر خواهند شد. همچنین با توجه به بازخوردها، ممکن است تعداد سهام عرضه اولیه شرکت بالاتر برود. البته این تغییرات نباید سریع و زیاد باشند؛ زیرا سرمایه‌گذاران فکر می‌کنند که شرکت نمی‌داند که قرار است چه کند. بنابراین، اعتماد خود را نسبت به شرکت از دست می‌دهند.
۶) قیمت‌گذاری
پس از اتمام کارهای مربوط به فایل «S-1»، برگزاری رودشو (Roadshow) و جلسات پیش‌فروش، هیأت مدیره و بانک‌ها باید بر سر قیمت نهایی به توافق برسند.
اگر بازخورد سرمایه‌گذاران و میزان تمایل آنها زیاد بود، قیمت پیشنهادی بالاتر می‌رود. در نقطه مقابل، در صورت پایین بودن تمایل یا در حقیقت تقاضای سرمایه‌گذاران، قیمت پیشنهادی پایین‌تر می‌آید.
اغلب شرکت‌ها، عمداً قیمتی پایین‌تر از قیمت واقعی را در روز اول معامله پیشنهاد می‌دهند تا معاملات در روزهای ابتدایی رشد قیمتی را نشان دهد. قیمت ابتدایی برای شرکت فیس‌بوک، ۳۸ دلار بود که نشان از بازخورد بسیار مناسب سرمایه‌گذاران دارد.
۷) واگذاری سهام
پس از قیمت‌گذاری، نوبت به واگذاری و اختصاص (Allocation) سهام می‌رسد. اتحادیه صنفی بانک‌ها (Syndicate)، سهام را به سرمایه‌گذاران واگذار می‌کند. در حالی که بانک‌ها در تلاش هستند تا سهام را به سرمایه‌گذارانی واگذار کنند که قصد سرمایه‌گذاری بلندمدت دارند، ممکن است وسوسه شوند که دفعات تکرار سرمایه‌گذاری را بالاتر ببرند تا کارمزد بیشتری از هر معامله دریافت کنند.
۸) شروع معامله
زمانی که سهام واگذار شد، معاملات در بازار بورس شروع شده و خرید و فروش سهام شرکت انجام می‌شود.
آمار عرضه اولیه استارتاپها در سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ در بورس نزدک و نیویورک
در سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ به طور کلی ۳۵۱ عرضه اولیه سهام اتفاق افتاده که از این میان سهم استارتاپها ۷۵ عرضه بوده است. مجموع ارزش اولیه این استارتاپها در بورس نیویورک و نزدک، ۴۰۶ میلیارد دلار بوده و در حال حاضر به رقم ۶۲۸ میلیارد دلار رسیده است. استارتاپها از طریق عرضه اولیه سهام خود در این دو بازار بورس توانسته‌اند به طور میانگین ۶۶۲ میلیون دلار وجه نقد به دست آورند. در ادامه با توجه به عواملی مانند ارزش اولیه، ارزش فعلی و عمر استارتاپها در زمان عرضه اولیه، به بررسی عرضه اولیه سهام استارتاپها در بورس نیویورک و نزدک خواهیم پرداخت.
توزیع عمر استارتاپها در زمان عرضه اولیه
میانگین عمر استارتاپهای عرضه شده در بورس نیویورک و نزدک ۱۰ سال برآورد شده است. از میان این استارتاپها، ۲۰٪ از آنها عمری کوتاه‌تر از ۵ سال داشته‌اند. سهم استارتاپها با عمر بیش از ۵ تا ۱۰ سال با سهم استارتاپ‌هایی با عمر بیش از ۱۰ سال برابر بوده و ۴۰٪ استارتاپها را شامل می‌شوند.
توزیع عمر استارتاپها در زمان عرضه اولیه
عملکرد استارتاپها بعد از عرضه اولیه
یکی از راه‌های بررسی میزان موفقیت عرضه‌های اولیه سهام، مقایسه ارزش اولیه و ارزش فعلی استارتاپ‌هاست. زیرا همان طور که در بالا ذکر شد، در صورتی که استارتاپ، عملکرد مالی مناسبی از خود به جای بگذارد، ارزشش افزایش خواهد یافت. در غیر این صورت، شاهد افت ارزش خود خواهد بود.
به طور تقریبی نیمی از استارتاپهای عرضه شده، رشد ارزش داشته‌اند و نیمی دیگر افت ارزش. نکته جالب توجه در آمار این بوده که ۴۴٪ از استارتاپها (۳۲ استارتاپ) رشد ارزش بیش از ۵۰٪ داشته‌اند. در سمت مقابل، ۲۱٪ استارتاپها (۱۵ استارتاپ) پس از عرضه اولیه بیش از ۵۰٪ افت ارزش را تجربه کردهاند که می‌تواند ضربه بزرگی را به سهام‌داران و سرمایه‌گذاران جدید شرکت وارد کند.
عملکرد استارتاپها بعد از عرضه اولیه
مقایسه مجموع ارزش استارتاپهای عرضه شده بر اساس عمر
همان طور که در نمودار مشاهده می‌کنید، مجموع ارزش استارتاپهای عرضه شده با طول عمر ۵ تا ۱۰ سال بیشتر از دیگر استارتاپها ثبت شده است. با وجود اینکه مجموع ارزش استارتاپها با طول عمر ۰ تا ۵ سال کمتر از استارتاپها با طول عمر ۵ تا ۱۰ سال بوده؛ اما ارزش فعلی آنها نسبت به ارزش اولیه خود بیش از ۱۴۵٪ رشد داشته که ۵ برابر میزان رشد استارتاپهای ۵ تا ۱۰ ساله بوده است.
مقایسه مجموع ارزش استارتاپهای عرضه شده بر اساس عمر
مقایسه میانگین ارزش استارتاپهای عرضه اولیه شده بر اساس عمر
با وجود اینکه میانگین ارزش اولیه استارتاپهای ۵ تا ۱۰ ساله از استارتاپهای جوان‌تر بیشتر بوده؛ اما آمار نشان می‌دهد که میانگین ارزش فعلی استارتاپهای جوان‌تر بیشتر است. به نظر می‌رسد استارتاپهای جوان‌تر بیشتر مورد علاقه سرمایه‌گذاران هستند و در طی سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ حاضر به خرید سهام این استارتاپها با قیمت بیشتری بوده‌اند.
میانگین ارزش فعلی و اولیه استارتاپها بر اساس عمر
بهترین و بدترین عملکرد استارتاپها بعد از عرضه اولیه
در حالی که آمار کلی نشان‌دهنده رشد ارزش استارتاپهای عرضه شده است؛ اما تمامی عرضه‌های اولیه در سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ موفق نبوده‌اند. استارتاپهای موگو (MOGU)، سنمیائو (Senmiao Technology)، آکسین (Uxin)، آرلو (Arlo Technologies) و وِیدای (Weidai) بیش از ۸۰٪ افت ارزش داشته‌اند. میانگین عمر این ۵ استارتاپ در زمان عرضه اولیه سهام، ۶ سال بوده است.
از طرفی، ارزش استارتاپهای لاکین کافی (Luckin Coffee)، اسکِیلِر (Zscaler)، کاردلیتیکس (Cardlytics)، اسمارت‌شیت (Smartsheet) و آوالارا (Avalara) بیش از ۶ برابر رشد داشته است. میانگین عمر این استارتاپها در زمان عرضه اولیه سهام، ۱۰ سال بوده است. در میان این ۵ مورد تنها لاکین کافی عمری کمتر از ۱۰ سال دارد. این استارتاپ در زمان عرضه اولیه سهام خود تنها ۲ سال داشت.
بهترین و بدترین عملکرد استارتاپها بعد از عرضه اولیه
برای دانلود فایل باکیفیت اینفوگرافیک بر روی لینک زیر کلیک کنید.
اینفوگرافیک: «همه چیز درباره عرضه اولیه سهام – بورس آمریکا»
برای دانلود گزارش «عرضه اولیه سهام استارتاپها در ایران و آمریکا» بر روی لینک زیر کلیک کنید.
صندوق مالی توسعه تکنولوژی ایران
این گزارش با حمایت صندوق مالی توسعه تکنولوژی ایران تدوین و تهیه شده است. مجموعه تکراسا از حمایت و پشتیبانی این مجموعه، به عنوان یاور تحقیقاتی، کمال تشکر و قدردانی را دارد.
